مُرڪ تي منع لنبي عرصي کان پوءِ ٿي ھئي پڪنڪ، چترڀڄ ڪيترو وقت ٻيڙيءَ کان پرتي ويندڙ پاڻيءَ کي تڪي رھيو ھو. اوچتو راڻيءَ طرف منھن ڪري چيائين، “مون کي لڳي ٿو، توکي منھنجي باري ۾ ڪائي غلط فھمي ٿي آھي…”راڻيءَ جي پلڪن جا سورج مکي اڌ گول ڪجهہ دير چترڀڄ کي... رُڃ جو درياه جلسي تي بلڪل سھج سڀاءُ گڏجي ويو. پنھنجي کيسي مان پاڻ ئي ڪارڊ ڪڍي منھنجي ھٿ ۾ پڪڙائي چيو ھئائين، “ست سال گڏ پڙھيل دوست، ائين منٽن ۾ ٿوريئي سڪ پوري ڪري سگهنداسين، فرصت وقت ھليو اچج ۽ پنھنجن شعرن جي ڪتابڙي بہ کنيو اچج.” “اڄ ڪتابڙي منھنجي ھٿ... سواگت اٺ ڏينھن گذري چڪا ھئا، جڏھن ومل ھڪ ڳوٺڙي ۾ پنھنجو خود درشن ڪري آيو ھو، کيس محسوس ٿيو ھو، سندس نرجيو سرير ۾ سجيو آتما جو چنڊ لٿو ھو. ان جي آنند جا ذرڙا، اڃا بہ سندس ساري سرير کي، ڪپھہ جي ريشي جيان ويڙھي بيٺا ھئا. ومل جنھن مھل ريل مان لھي، ڳوٺ تي نظر وڌي ھئي، تنھن... الڳ راهون خبر ناھي ڪھڙيءَ کنيو جو سڀدرا ديويءَ جي فوٽي کي ابتو ڪري ڇڏيم. روي گهر ۾ گهڙيو تہ يڪدم سندس نظر اُبتي ٿيل فوٽي ٿي پئي. پڇيائين، “ھيءُ فوٽو ڪنھن اُبتو ڪيو آھي؟” ھڪ پل لاءِ سوچيم چوانس، ‘بيبيءَ ڪيو آھي.’ ليڪن منھنجي سچ ڳالهائڻ جي عادت،... سَرءُ جي مُند تڏھن ھي سڀ ھوئي ڪين، ھيڏو ھال اڌ ڀت تائين گولائيءَ ۾ ٺھيل صوفا، ڏائي پاسي اٺن ڪرسين سان ڊائيننگ ٽيبل، ڇت ۾ ٻہ جھاز ۽ انھن جي وچ ۾ ھيڏو وڏو پکو. ائين تہ ڏائي پاسي واريءَ ڀت ۾ ھڪ ائرڪنڊيشن بہ ھڻائي ڇڏيو اٿم. مٿس فارميڪا جي پٽين وارو طاق ائين لڳو آھي ڄڻ... 